Komentarz do ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze
KOMENTARZ
Zgodnie z uregulowaniami ustawy z 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (j.t. Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 z późn.zm.), spółdzielnia jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, które w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą. Spółdzielnia może również prowadzić działalność społeczną i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich członków i ich środowiska. Majątek spółdzielni jest prywatną własnością jej członków.
Zakładanie i rejestracja spółdzielni
Osoby zamierzające założyć spółdzielnię (założyciele) uchwalają statut spółdzielni oraz dokonują wyboru organów spółdzielni, których wybór należy w myśl statutu do kompetencji walnego zgromadzenia albo komisji organizacyjnej, w składzie co najmniej trzech osób. Liczba założycieli spółdzielni nie może być mniejsza od dziesięciu, jeżeli założycielami są osoby fizyczne, i trzech, jeżeli założycielami są osoby prawne. W spółdzielniach produkcji rolnej liczba założycieli osób fizycznych nie może być mniejsza od pięciu.
Statut spółdzielni powinien w szczególności określać:
1) oznaczenie nazwy z dodatkiem spółdzielnia lub spółdzielczy z podaniem jej siedziby,
2) przedmiot działalności spółdzielni oraz czas trwania, o ile założono ją na czas określony,
3) wysokość wpisowego oraz wysokość i ilość udziałów, które członek obowiązany jest zadeklarować, terminy wnoszenia i zwrotu oraz skutki niewniesienia udziału w terminie; jeżeli statut przewiduje wnoszenie więcej niż jednego udziału, może określać ich górną granicę,
4) prawa i obowiązki członków,
5) zasady i tryb przyjmowania członków, wypowiadania członkostwa, wykreślania i wykluczania członków,
6) zasady zwoływania walnych zgromadzeń, obradowania na nich i podejmowania uchwał,
7) zasady i tryb wyboru oraz odwoływania członków organów spółdzielni,
8) zasady podziału nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) oraz pokrywania strat spółdzielni.
