Różnice kursowe w roku obrotowym

Jednostki gospodarcze mające swoją siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązane są do stosowania przepisów ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694). Zgodnie z postanowieniami niniejszej ustawy księgi rachunkowe jednostek podlegających jej przepisom prowadzi się w walucie polskiej. Ponieważ jednak niektóre jednostki gospodarcze prowadzą obrót handlowy również z zagranicą, dokonują one transakcji z kontrahentami zagranicznymi. Zazwyczaj - w praktyce gospodarczej - transakcje z takimi podmiotami wyrażone są w walutach innych niż waluta polska. W związku z tym konieczne staje się przeliczenie każdej operacji gospodarczej wyrażonej w walucie obcej na złote polskie. Przy zapłacie lub rozchodzie aktywów i zobowiązań płatnych w walutach obcych bądź przecenie ich wartości powstają różnice kursowe, jeżeli zapłata, rozchód lub przecena następują po innym kursie niż ten, który przyjęto do wyceny w momencie wprowadzenia aktywów lub zobowiązań do ksiąg rachunkowych jednostki.

Zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości przeliczeniu na walutę polską podlegają wszystkie aktywa i zobowiązania jednostki gospodarczej, które płatne są w walucie obcej. Przeliczenie to następuje w dwojakiego rodzaju sytuacjach: