Koszty uzyskania przychodu w 2003 r.

Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych przychód podatnika z poszczególnego źródła pomniejsza się o koszty jego uzyskania. Nie dotyczy to jednak wszystkich kosztów, ale jedynie tych, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z ogólną definicją kosztów uzyskania przychodów określoną w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych takimi kosztami są wszystkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów, jeśli nie zostały wymienione w katalogu wyłączeń zawartych w art. 23 tej ustawy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym przewidują przypadki, w których dochód - stanowiący podstawę opodatkowania - ustala się zmniejszając uzyskane przychody o zryczałtowane koszty ich uzyskania. W takim przypadku wysokość kosztów jest niezależna od faktycznie poniesionych wydatków.

Sposób ustalania kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy, stosunku służbowego, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej jest uzależniony od:

• liczby zakładów pracy, w których zatrudniony jest podatnik,

• miejscowości, w której położony jest zakład pracy,

• rodzaju wykonywanej pracy, a także

• wielkości wydatków ponoszonych przez podatnika na dojazd do pracy znajdującej się poza miejscem jego zamieszkania.

Zasady i sposób ustalania kosztów uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej reguluje przede wszystkim art. 22 ust. 2, 2a i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty te są ustalone ryczałtowo. Ustawodawca dopuszcza jednak możliwość przyjęcia wydatków związanych z dojazdem do zakładu pracy w wysokości faktycznie poniesionej. Możliwość taka istnieje jedynie wówczas, gdy faktycznie poniesione wydatki na dojazd do pracy (niektórymi publicznymi środkami lokomocji) są wyższe niż roczne ryczałtowe koszty.