Leasing w księgach rachunkowych

Na sposób ewidencji umów leasingowych decydujący wpływ ma rodzaj zawartej umowy - a przede wszystkim charakter umowy z punktu widzenia ustawy o rachunkowości oraz przepisów podatkowych.

W obrocie gospodarczym wyróżniamy dwa rodzaje umów leasingowych. Umowa leasingu operacyjnego charakteryzuje się tym, że przedmiot leasingu pozostaje własnością leasingodawcy (finansującego), w zamian korzystający płaci systematyczny (comiesięczny) czynsz z tytułu użytkowania przedmiotu. Natomiast w umowie leasingu finansowego własność przedmiotu przechodzi na korzystającego, korzystający zobowiązany jest do płatności rat powiększonych o odsetki.

Do obrotu gospodarczego pojęcie leasingu zostało wprowadzone stosunkowo późno, bo nowelizacją kodeksu cywilnego z 9 grudnia 2000 r. Wcześniej umowy leasingowe zaliczane były do tzw. umów nienazwanych, co utrudniało ich interpretację, a także ujmowanie w księgach rachunkowych. Obecnie leasing znajduje swoje podstawy prawne w czterech aktach prawnych (wspomnianym kodeksie cywilnym, ustawie o rachunkowości oraz ustawach podatkowych).