Niezastosowanie się do wezwania w toku czynności sprawdzających

W procedurze podatkowej rozróżnia się zawiadomienia i wezwania. Zawiadomieniem jest przekazanie określonej informacji. Najczęściej chodzi o informację dotyczącą czasu i miejsca czynności. Nie rodzi ona obowiązku stawiennictwa i nie jest poparta przymusem państwowym. W postępowaniu podatkowym przyznanie podatnikowi praw strony prowadzi do tego, że ma on prawo, a nie obowiązek, czynnego udziału w postępowaniu. Organ podatkowy ma zaś obowiązek umożliwić stronie zrealizowanie tego prawa. W tym celu zawiadamia (a nie wzywa) stronę, jej pełnomocnika o terminie i miejscu przeprowadzenia dowodu z przesłuchania świadka, biegłego lub dokonania oględzin, a także zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym i wniesienia ewentualnych zastrzeżeń.