Swoboda działalności gospodarczej w UE

W Unii Europejskiej istnieje swoboda prowadzenia działalności gospodarczej przez obywateli jednego z państw członkowskich na terytorium innego kraju Wspólnoty (art. 43 TWE). Wiąże się ona ze skierowanym do państw członkowskich zakazem stosowania jakichkolwiek środków ograniczających wykonywanie takiej działalności poprzez założenie agencji, jak również tworzenie filii i oddziałów przedsiębiorstw mających swoją siedzibę w innym państwie UE. Swoboda prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje zarówno prawo jej prowadzenia w formach osobowych, jak i poprzez struktury natury korporacyjnej (np. spółki lub spółdzielnie). Uprawnienia te muszą być jednak wykonywane z „zachowaniem warunków ustalonych w prawodawstwie kraju, w którym działalność jest podejmowana” oraz z zastrzeżeniem przepisów szczególnych zawartych w samym Traktacie.

Swobody usług dotyczy natomiast art. 49 TWE, który zakazuje stosowania środków ograniczających ich świadczenie przez obywateli UE w różnych, wchodzących w jej skład, państwach członkowskich. Zgodnie z przepisem art. 50 przez pojęcie „usługi” rozumie się świadczenia wykonywane z reguły odpłatnie, w zakresie, w jakim nie są one objęte postanowieniami o swobodnym przepływie towarów, kapitału i osób.

W szczególności termin „usługi” obejmuje działalność o charakterze przemysłowym, handlowym, działalność rzemieślników oraz przedstawicieli wolnych zawodów. Swoboda usług oznacza zarówno możliwość ich świadczenia w innym niż ojczysty kraju, jak i udania się do innego państwa w celu korzystania z nich.