Definicja przedsiębiorcy w UE i w Polsce - konsekwencje dla firm

W ostatnich dniach ukazały się w prasie ogólnopolskiej alarmistyczne artykuły dotyczące możliwości utraty od 1 stycznia 2005 r. przez szeroką kategorię przedsiębiorców statusu małych i średnich przedsiębiorców, a co za tym idzie, również utraty możliwości korzystania z pomocy publicznej skierowanej do tych kategorii przedsiębiorców. Zmiany w zakresie stanu prawnego dotyczącego uzyskiwania lub posiadania statusu małego lub średniego przedsiębiorcy po nowym roku wynikają z rozwiązań przyjętych przez Sejm 2 lipca 2004 r. w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Przyjrzyjmy się zatem bliżej tym rozwiązaniom, aby móc stwierdzić, czy rzeczywiście nowa ustawa o swobodzie działalności gospodarczej, (zwana dalej „ustawą”), traktuje przedsiębiorców bardziej rygorystycznie niż ustawa z 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej. Kwestia statusu małego i średniego przedsiębiorcy została uregulowana szczegółowo w przepisach rozdziału 7 ustawy, zatytułowanego „Mikroprzedsiębiorcy, mali i średni przedsiębiorcy”.

Pierwszą zauważalną różnicą w stosunku do dotychczas obowiązującego stanu prawnego jest wprowadzenie do polskiego ustawodawstwa definicji „mikroprzedsiębiorcy”. Zgodnie z tą definicją mikroprzedsiębiorcą jest taki przedsiębiorca, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące kryteria:

1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz

2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.