Polityka Unii Europejskiej w zakresie usług finansowych
Swoboda przepływu usług finansowych dotyczy usług bankowych, ubezpieczeniowych i rynku papierów wartościowych. W Unii Europejskiej przedsiębiorstwa świadczące tego rodzaju usługi, zgodnie z zasadą single passport, tj. jednolitego paszportu, oraz zasadą nadzoru kraju macierzystego, mogą, na podstawie jednego zezwolenia, wykonywać działalność na terenie całej Unii.
Anna Lewandowska
Sektor finansowy odgrywa kluczową rolę w gospodarce UE. Unijny sektor usług finansowych odpowiada za ponad 6 proc. jej PKB, posiadając w swojej ofercie wiele podstawowych produktów finansowych zarówno dla przemysłu - w szczególności fundusze inwestycyjne, jak i dla indywidualnych konsumentów - hipoteki, fundusze emerytalne i ubezpieczenia. Sektor finansowy zatrudnia 2,45 proc. osób aktywnych zawodowo w UE i posiada duży potencjał dla tworzenia nowych miejsc pracy.
Na całym obszarze Unii Europejskiej funkcjonuje jednolity rynek usług. Pojęcie usług dotyczy wszystkich świadczeń i obejmuje m.in. świadczenia wykonywane w ramach działalności handlowej, przemysłowej, rzemieślniczej, finansowej oraz wolnych zawodów.
Sektor usług finansowych (banki, ubezpieczenia i papiery wartościowe) w Unii Europejskiej ciągle ulega przemianie. W ciągu ostatnich siedmiu lat zrobiono duże postępy w zakresie przepisów wspólnotowych regulujących ten rynek. Plan działań w zakresie usług finansowych zainicjowany w 1999 r. i wprowadzony w życie w 2005 r. umożliwił reorganizację otoczenia regulacyjnego tego sektora oraz nadzoru nad nim. Z Białej Księgi Komisji Europejskiej w sprawie polityki w zakresie usług finansowych na lata 2005-2010 wynika, że plan przyczynił się do poprawy wydajności sektora usług finansowych, w tym głównie: zwiększyła się płynność środków, wzrosła konkurencja, polepszyła się rentowność oraz wzmocniła się stabilność finansowa.
Dla właściwego funkcjonowania usług finansowych oraz całości rynku wewnętrznego istotne znaczenie mają . Komisja dąży do tego, aby wraz z ustanowieniem jednej strefy płatniczej obywatele i przedsiębiorstwa mogli realizować płatności transgraniczne z taką łatwością i tak skutecznie jak we własnym kraju, a także bezpiecznie i po takiej samej cenie.
