Delegowanie pracowników do wykonywania usług za granicą przez agencje zatrudnienia
Pracodawcy chcący rozszerzyć terytorialny zakres swojej działalności na inne państwa Unii Europejskiej mogą założyć działalność gospodarczą lub filię swojego przedsiębiorstwa na terytorium innego państwa członkowskiego bądź też świadczyć usługi na terytorium tego państwa wysyłając tam swoich pracowników. Swoboda świadczenia usług, a także swoboda zakładania przedsiębiorstw świadczących usługi należą do fundamentalnych wolności rynku wewnętrznego Wspólnoty Europejskiej zagwarantowanych w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską1.
Joanna Ciechomska
Stosunkowo najbardziej dostępną formą działalności gospodarczej, w ramach prowadzenia usług transgranicznych jest delegowanie pracowników, a to w związku z tym, że decydując się na taką formę działalności, pracodawca unika kosztów związanych z zakładaniem przedsiębiorstwa/filii na obszarze innego państwa oraz konieczności dopełnienia obowiązków rejestracyjnych obowiązujących w tym państwie. Ta forma działalności polskich przedsiębiorstw rozwija się dynamicznie nie tylko w związku z ogólnym rozwojem usług w gospodarce globalnej, ale również z uwagi na ograniczenia dla polskich pracowników obowiązujące jeszcze w niektórych państwach.
Od wejścia Polski do UE obserwuje się w Polsce duży wzrost liczby agencji pracy tymczasowej, które zatrudniają osoby na podstawie umów o pracę na czas określony lub umowy o pracę na czas wykonywania określonej pracy. W związku z tym rodzajem działalności pojawiają się wątpliwości, czy pracowników zatrudnionych przez agencje pracy tymczasowej, a następnie wysłanych do pracy za granicę można uznać za pracowników delegowanych w myśl prawa wspólnotowego oraz pytania dotyczące stosowania ustawodawstwa właściwego.
Podstawa prawna działalności agencji zatrudnienia
