Poradnia ubezpieczeniowa

• Od kiedy powstaje obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym przez wspólnika jednoosobowej spółki z o.o.
• Czy alkoholizm można uznać za szczególne okoliczności uprawniające do otrzymania renty w drodze wyjątku
• Jak na obowiązek ubezpieczeniowy wpłynie to, że wspólnik nie mieszka na stałe w Polsce
• Na jakich zasadach oblicza się okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach

Jestem jedynym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. I choć spółka zaczęła prowadzić działalność dopiero w czerwcu 2019 r., to została zarejestrowana już w styczniu 2019 r. ZUS wydał decyzję, w której stwierdził, że powinienem zapłacić składki także za okres styczeń‒maj 2019 r., bo już wówczas miałem status wspólnika. Czy ZUS ma rację? Przecież znaczenie ma dzień rozpoczęcia działalności przez spółkę.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: ustawa systemowa) obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu podlegają osoby prowadzące pozarolniczą działalność, w tym także wspólnicy jednoosobowej spółki z o.o. oraz wspólnicy spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej. Podstawę do podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej stanowi - jak stwierdził Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z 28 czerwca 2018 r., sygn. akt III AUa 1880/17 - samo posiadanie statusu wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Nie ma przy tym znaczenia, czy spółka faktycznie prowadzi działalność. Za dzień rozpoczęcia działalności należy bowiem przyjąć dzień uzyskania statusu wspólnika jednoosobowej spółki z o.o., a za dzień jej zaprzestania ‒ dzień utraty tego statusu.