Prawo do sądu jest zachowane

Prywatyzacja zadań publicznych, z którą mamy do czynienia w przypadku tarczy, ma swoje pośrednie oparcie w konstytucji, a sprawiedliwości można dochodzić na drodze cywilnej

Z zainteresowaniem przeczytałem opinię dr. hab. Roberta Suwaja na temat postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 października 2021 r. w sprawie I GSK 1154/21 („Czy prawo do sądu w czasie epidemii jest już fikcją?”, DGP z 4 stycznia 2022 r.). NSA orzekł, że działania Polskiego Funduszu Rozwoju S.A. (dalej: PFR) polegające na odmowie udzielenia subwencji finansowej w ramach programu rządowego Tarcza Finansowa Polskiego Funduszu Rozwoju Małych i Średnich Firm (dalej: tarcza) nie mają charakteru publicznoprawnego, a tym samym nie podlegają właściwości sądów administracyjnych. Zdaniem sądu, udzielając (lub odmawiając) subwencji, PFR wykonuje co prawda zadania publiczne, ale ich realizacja następuje w sferze stosunków cywilnoprawnych, bez wyposażenia PFR w jakiekolwiek kompetencje do działania władczego. W szczególności, jak wskazał NSA, PFR nie został wyposażony ani przez ustawę, ani też w inny sposób do podejmowania czynności o charakterze władczym, w tym również wydawania decyzji administracyjnych.