problem

Pora na raportowanie przez spółki nieruchomościowe i ich wspólników

Wprawdzie na wypełnienie obowiązków pozostał nieco ponad miesiąc, lecz w praktyce nieraz problemów przysparza już samo ustalenie, czy dany podmiot ma status spółki nieruchomościowej. Sęk w tym, że – wbrew nazwie – to wcale nie musi być spółka

Definicję spółki nieruchomościowej znajdziemy zarówno w ustawie z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805; dalej: ustawa o CIT), jak i w ustawie z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647; ost.zm. Dz.U. z 2023 r. poz. 2760). Dlaczego tak jest? Otóż spółka nieruchomościowa nie jest kolejną kategorią podatnika czy podmiotu – wzorem spółki cywilnej, partnerskiej czy jawnej – lecz stanowi formę wykonywania działalności przez podatników. Tutaj chodzi o szczególną rolę takiego bytu. To, że dany podmiot spełnia warunki do uznania go za spółkę nieruchomościową, powoduje, że w pewnych sytuacjach ma on status płatnika podatku dochodowego od określonych normatywnie operacji, a oprócz tego na nim i na jego udziałowcach – należałoby raczej użyć szerszego określenia: właścicielach (wspólnikach) – którzy mają udziały (akcje), a także ogół praw i obowiązków w nich, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze – spoczywają obowiązki w zakresie raportowania.