Wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe (cz. 4)

Zasady tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zarządzania jego środkami określa ustawa z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (j.t. Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.).

Obowiązek tworzenia ZFŚS mają ci pracodawcy, którzy 1 stycznia danego roku zatrudniają co najmniej 20 pracowników, oraz pracodawcy prowadzący działalność w formach organizacyjnoprawnych jednostek sektora finansów publicznych (o których mowa w art. 18-20 ustawy z 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych - j.t. Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 ze zm.) - niezależnie od liczby zatrudnianych pracowników. Natomiast pracodawca zatrudniający mniej niż dwudziestu pracowników w przeliczeniu na pełne etaty nie ma obowiązku tworzenia ZFŚS. Pracodawca, który według stanu na 1 stycznia danego roku zatrudnia co najmniej dwudziestu pracowników, jednak mniej niż dwudziestu pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, i który nie tworzy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, wypłaca świadczenie urlopowe. Pozostali pracodawcy podejmują decyzję samodzielnie: tworzą ZFŚS lub wypłacają świadczenie urlopowe.

Jednocześnie istnieje możliwość zwolnienia się pracodawcy (zatrudniającego co najmniej 20 pracowników lub gdy ma on swobodę utworzenia funduszu bądź wypłacania świadczenia urlopowego) z obowiązku tworzenia ZFŚS, jak też zwolnienia się pracodawcy (zatrudniającego co najmniej dwudziestu pracowników, jednak mniej niż dwudziestu pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, oraz gdy ma on swobodę utworzenia funduszu bądź wypłacania świadczenia urlopowego) z obowiązku wypłacania świadczeń urlopowych. Powyższe uregulowania zawarte mogą być w układach zbiorowych pracy lub regulaminach wynagradzania. Gdy u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, postanowienia regulaminu wynagradzania w sprawie nietworzenia ZFŚS i niewypłacania świadczenia urlopowego oraz w sprawie wysokości odpisu wymagają uzgodnienia z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.