Świadczenie usług doradczych przez podmiot zagraniczny - aspekty podatkowe

Podatek dochodowy z tytułu niektórych kategorii przychodów uzyskanych na terytorium Polski przez podatników, którzy nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu, został ustalony w wysokości 20 proc. przychodów. Do tej kategorii zaliczają się między innymi przychody z tytułu świadczenia usług doradczych.

Znowelizowany art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przewiduje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów uzyskanych przez podatników zagranicznych z tytułu świadczenia usług:

• doradczych,

• księgowych,

• badania rynku,

• prawnych,

• reklamowych,

• zarządzania i kontroli,

• przetwarzania danych,

• rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu,

• gwarancji i poręczeń oraz

• świadczeń o podobnym charakterze.

Przypomnijmy, że do 31 grudnia 2003 r., a więc przed wejściem w życie nowelizacji, opodatkowaniu na omawianych zasadach podlegały przychody z tytułu świadczeń niematerialnych (niewymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2), a takie świadczenia, jak doradztwo, badanie rynku, zarządzanie i kontrola, z dziedziny gwarancji i poręczeń - były wyliczone jedynie przykładowo. Zakres przedmiotowy tego przepisu w dalszym ciągu dotyczy świadczeń o charakterze niematerialnym, zmienił się natomiast sposób jego zredagowania. Użyty w przepisie zwrot „oraz świadczeń o podobnym charakterze” wskazuje, że ustawodawca dopuszcza możliwość opodatkowania przychodów z tytułu innych świadczeń o charakterze niematerialnym. Niemniej jednak charakter świadczeń niewymienionych w tym przepisie musi być zbliżony do charakteru świadczeń kolejno wyliczonych przez ustawodawcę.