comment
Artykuł
Data publikacji: 2002-09-03
Wyrok NSA w Łodzi z 1 marca 2000 r., I SA/Łd 93/98, niepublikowany, sygn. I SA/Łd 93/98
Wyjątkowy charakter oszacowania
(...) Przepis art. 25 powoływanej poprzednio ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umieszczony został w rozdziale 5 ustawy - „Szczególne zasady ustalania dochodu”. Organy podatkowe, stosując rozwiązanie przewidziane w art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, winny uwzględniać zatem, iż stanowi ono wyjątek od zasady. Oznacza to konieczność dokonania subsumcji stanu faktycznego z zastosowaniem całości tego przepisu. Ustalanie bowiem znaczenia normy prawa nie może odbywać się z pominięciem poszczególnych jej elementów. Dla sytuacji podatnika podstawowe znaczenie miała bowiem analiza dyspozycji art. 25 ust. 3 i 4 w brzmieniu ówcześnie obowiązującym. Przepisy te pozwalały organom podatkowym na określenie wysokości cen, w przypadku gdy związek o charakterze rodzinnym miał wpływ na ustalenie, za wykonane świadczenia, cen niższych lub wyższych niż ceny rynkowe stosowane w danej miejscowości w dacie wykonania świadczenia. W sprawie niniejszej rodzinny charakter związków nie budzi wątpliwości, gdyż z treści art. 25 ust. 5 wynika, że przez pojęcie powiązań rodzinnych rozumie się także małżeństwo. Należy też przypomnieć - co wynika z szeregu wcześniejszych orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego - że organy podatkowe w ramach prowadzonego postępowania były uprawnione do ustalenia rzeczywistej treści umów cywilnoprawnych, zawieranych przez podatników oraz rozważenia, czy treść umowy nie zmierzała w swojej istocie do obejścia przepisów prawa podatkowego, a w szczególności w zakresie skutków podatkowych, wynikających z takich umów. Posługiwanie się w przepisach prawa podatkowego terminologią i pojęciami zastanymi w prawie cywilnym nie może być jednak rozumiane jako nakaz stosowania w całości dorobku wypracowanego przez tę dziedzinę. Respektować należało prawo stron do korzystania z zasady swobody umów, ale o tyle, o ile nie są to czynności zmierzające do ukrycia rzeczywistej ich treści. Oczywistym prawem podmiotu gospodarczego jest możliwość swobodnego kształtowania wzajemnych stosunków z innymi uczestnikami obrotu gospodarczego, jednakże na gruncie przepisów o zobowiązaniach podatkowych prawem organu podatkowego jest nieuznawanie skutków określonych działań, które mieszcząc się w granicach swobody umów odbiegają jednak od powszechnych norm i prowadzą do utraty dochodu oraz przerzucenia go na inny podmiot.
Pozostało 1% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
