Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Artykuł

Data publikacji: 2003-07-22

Oznakowanie towarów i usług zgodnie z prawem

Oznaczanie towarów i usług, czyli opatrywanie ich właściwymi informacjami, określa się mianem etykietowania. Podstawowym celem tego działania jest zapewnienie klientom odpowiedniej informacji o towarze lub usłudze, tak by mogli oni dokonać świadomego wyboru i podjąć decyzję o przystąpieniu do transakcji, której przedmiotem jest oferowany towar lub usługa. W związku z tym każda etykieta powinna być czytelna i łatwa do zrozumienia przez konsumenta. Ponadto musi wyróżniać się w odpowiednim stopniu, by klient mógł ją odróżnić od reklamy. Nie może wprowadzać w błąd. Kolejnym wymogiem jest jej przejrzystość, tzn. powinna umożliwiać porównanie różnych produktów i usług. Konieczne jest także, aby etykieta była praktyczna i ewentualny nabywca mógł ją z łatwością stosować. Obowiązujące przepisy przewidują dobrowolne i obowiązkowe systemy oznakowania towarów i usług. To opracowanie skupia się głównie na omówieniu wymagań i zakresu znakowania obowiązkowego produktów i usług najczęściej oferowanych w obrocie, ponieważ niedopełnienie obowiązków w tym zakresie zagrożone jest często dotkliwymi sankcjami, przede wszystkim ekonomicznymi. Zatem poznanie zasad obowiązkowego etykietowania towarów i usług pozwoli przedsiębiorcom uniknąć tych kar. Omówienie zasad znakowania stanowi również cenną informację dla wszystkich konsumentów, czyli nabywców oznakowanych towarów i usług. Powinni oni wiedzieć, jakich informacji o nabywanych przez siebie produktach i usługach mogą oczekiwać, dzięki czemu będą mogli dokonywać bardziej świadomych wyborów rynkowych.

Magdalena Ziarnicka-Koper
Stan prawny na 1 lipca 2003 r.
W polskim ustawodawstwie istnieje wiele instytucji i mechanizmów ochrony konsumentów przed produktami niebezpiecznymi. Indywidualne roszczenia konsumenta dotyczące bezpieczeństwa produktu, a konkretnie szkody wyrządzonej przez produkt niebezpieczny mogą być realizowane z wykorzystaniem środków przewidzianych w kodeksie cywilnym w tytule VI księgi trzeciej - Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (art. 449 - 449). W praktyce jednak nie jest możliwe, aby indywidualni konsumenci, a nawet organizacje działające w ich imieniu wyegzekwowali bezpieczeństwo wszystkich produktów znajdujących się na rynku. Dlatego też niektóre obowiązki w tym zakresie zostały przekazane do kompetencji państwa i jego wyspecjalizowanych organów, np. Inspekcji Handlowej. Wspomniane obowiązki są przedmiotem regulacji wielu publicznoprawnych norm odnoszących się do bezpieczeństwa produktów. Te prawne instrumenty nie dają jednak samemu konsumentowi konkretnych roszczeń w zakresie prawa umów czy odpowiedzialności. Zatem indywidualny konsument nie może egzekwować drogą bezpośredniego roszczenia skierowanego do kogokolwiek obowiązków określonych w ustawodawstwie odnoszącym się do ogólnego bezpieczeństwa produktów.
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00