Poradnik Gazety Prawnej 46/2006 z 05.12.2006, str. 29
Data publikacji: 28.11.2006
Zwolnienia grupowe w firmie
W polskiej rzeczywistości gospodarczej nierzadkie są przypadki konieczności przeprowadzenia dogłębnych zmian w firmie. Wtedy zaczyna się od rzeczy pozornie najprostszej, a w praktyce nastręczającej poważne trudności - od zwolnień. Tymczasem polskie prawo pracy jest w tym zakresie bezwzględne, a na domiar złego dość skomplikowane. W takiej sytuacji firma staje bowiem w obliczu „zwolnień grupowych”. Co ciekawe - pod pojęciem tym kryje się nie tylko zwalnianie grupy podwładnych, ale również usunięcie z pracy choćby jednej osoby, jeśli następuje to z przyczyn jej niedotyczących. Naturalnie następuje to z całym dobrodziejstwem inwentarza - zawiadomieniami, odprawą, o czym, niestety, nie zawsze pracodawcy pamiętają. Nie trzeba zaś przypominać, że wiedza o mechanizmach, trybie i konsekwencjach takich zwolnień to abecadło, bez którego nie da się skutecznie i sprawnie przeprowadzić restrukturyzacji firmy.
Stan prawny na 21 listopada 2006 r.
Adam Malinowski
Podstawowe zasady
By zająć się szczegółowo kwestią zwolnień, trzeba zacząć od rzeczy podstawowej, a mianowicie od zakresu regulacji i przypadków normowanych przez prawo. Zwolnienia indywidualne w wielu miejscach krzyżują się bowiem z grupowymi, stanowiąc nie tyle odrębne instytucje, co wzajemnie uzupełniające się zbiory. Interesującą nas kwestię reguluje ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. nr 90, poz. 844 z późn. zm.). Jej przepisy stosuje się w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę, a także na mocy porozumienia stron, jeżeli w okresie nie dłuższym niż 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej:
• 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,