Artykuł
Postępowanie przed sądem polubownym
Od 17 października 2005 r. sąd polubowny funkcjonuje w znacznie zmienionym charakterze, co przekłada się na zwiększone zainteresowanie pozasądowymi sposobami rozstrzygania sporów - zwłaszcza w obrocie gospodarczym. Arbitraż z natury swej jest bowiem mniej sformalizowany, a przez to szybszy i tańszy od rozstrzygania sporów w sądzie powszechnym. Co nie mniej istotne pozwala na daleko posuniętą dyskrecję i uniknięcie eskalacji konfliktu między stronami. W temacie na zamówienie omawiamy instytucję sądu polubownego, wskazując na jej blaski i cienie w kontekście możliwości jej praktycznego zastosowania.
Stan prawny na 22 kwietnia 2008 r.
Adam Malinowski - radca prawny
Ogólnie o sądzie polubownym
Sądy polubowne znajdują uregulowanie w art. 1153-1217 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. nr 43, poz. 296 z późn. zm.). Do skierowania sprawy do arbitrażu wystarcza zwykła umowa (zapis), określający właściwy sąd polubowny i warunki prowadzenia sporu. Miejsce postępowania wskazują strony, a w razie braku takiego wskazania określa je sąd polubowny, biorąc pod uwagę przedmiot i okoliczności sprawy, a także dogodność dla stron. Można wyróżnić zarówno sąd powołany do rozstrzygnięcia poszczególnego sporu, jak i skład orzekający działający w ramach stałego sądu polubownego. Strony mogą poddać pod rozstrzygnięcie sądu polubownego spory o prawa majątkowe lub niemajątkowe - mogące być przedmiotem ugody sądowej, z wyjątkiem spraw o alimenty.
Dość ciekawie prezentuje się kwestia doręczeń. Otóż, jeżeli strony nie postanowiły inaczej, zawiadomienie pisemne uważa się za doręczone, gdy zostało wręczone osobiście adresatowi albo dostarczono je do jego siedziby albo miejsca jego zwykłego pobytu lub na wskazany przez niego adres pocztowy. Jeżeli adresat jest zarejestrowanym przedsiębiorcą, zawiadomienie uważa się za doręczone, gdy doszło na adres wskazany w rejestrze, chyba że strona podała inny adres do doręczeń. Jeżeli żadnego ze wskazanych miejsc nie można ustalić pomimo dołożenia należytej staranności, zawiadomienie pisemne uważa się za doręczone, gdy zostało wysłane do ostatniego znanego miejsca siedziby albo ostatniego znanego miejsca zwykłego pobytu adresata. W takim wypadku zawiadomienie uważa się za doręczone w ostatnim dniu okresu, w którym przesyłka mogła zostać odebrana przez adresata.
