comment
Artykuł
Data publikacji: 2003-09-07
Pułapki godzin nadliczbowych
W art. 1294 Kodeksu pracy został uregulowany szczególny rozkład czasu pracy, jakim jest równoważny czas pracy. Właściwie każdy pracodawca może wprowadzić równoważny czas pracy, gdyż warunkiem jego stosowania jest „rodzaj pracy lub jej organizacja”.
Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę. W tych rozkładach czas pracy nie może przekraczać przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym.
W równoważnym czasie pracy okres rozliczeniowy może być przedłużony w szczególnie uzasadnionych przypadkach nie więcej niż do 3 miesięcy, a przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych do 6 miesięcy (art. 1294 § 2 i § 3 Kodeksu pracy).
Dłuższy okres rozliczeniowy pozwala pracodawcy na elastyczniejsze dysponowanie czasem pracy pracownika.
Jeśli więc pracodawca przyjmie krótszy okres rozliczeniowy, może mu to przeszkodzić w elastycznym gospodarowaniu czasem pracy pracowników w poszczególnych tygodniach pracy. Zwiększy więc w ten sposób koszty swojej działalności przez konieczność zapłaty pracownikom dodatków za pracę w nadgodzinach.
Przykład
Pracownik X wykonuje pracę w równoważnych normach czasu pracy przy ochronie mienia. Najczęściej po 12 godzin. Ostatnia dniówka wypadła mu w środę 16 lipca. Miał przepracować 8 godzin według harmonogramu pracy od godz. 12.00 do godz. 20.00. Z powodu choroby pracownika Y musiał jednak przepracować 12 godzin, tj. od godz. 8.00 do godz. 20.00.
Pozostało 88% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
