Zasady przyznawania trzynastki

Pracownicy placówek oświatowych dzielą się na dwie grupy: nauczycieli i pracowników niepedagogicznych. Nauczyciele, podlegają przepisom ustawy z 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (dalej: Karta Nauczyciela), natomiast pracownicy niepedagogiczni podlegają w zakresie wybranych praw i obowiązków przepisom ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (dalej: ustawa o pracownikach samorządowych). Podstawy prawne przyznawania pracownikom placówek oświatowych dodatkowego wynagrodzenia rocznego będą zatem różne, w zależności od tego, do której grupy zawodowej pracownik należy.

Pracownikowi samorządowemu dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługuje na podstawie art. 36 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych. Pracownikom pedagogicznym, podlegającym przepisom Karty Nauczyciela, dodatkowe wynagrodzenie roczne przyznawane jest na podstawie art. 48 tej ustawy. Jednak w zakresie zasad nabywania prawa do trzynastki, sposobu wyliczenia jej wysokości oraz terminu wypłaty - oba te akty prawne odsyłają do przepisów ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (dalej: ustawa o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym).

1. Nabycie prawa do trzynastki

Trzynastka jest przyznawana pracownikom, którzy spełnią warunki określone przepisami ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym. Podstawowym kryterium jest przepracowany przez pracownika okres. Pracownik nabywa prawo do tego świadczenia po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego lub - w szczególnych przypadkach - okresu krótszego (art. 2 ust. 1-3 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym).

Na prawo pracownika do trzynastki nie wpływa rodzaj zawartej z nim umowy o pracę (umowa terminowa czy bezterminowa). Znaczenia nie ma też wymiar etatu osoby zatrudnionej - prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego mogą nabyć osoby zatrudnione zarówno w pełnym, jak i niepełnym wymiarze czasu pracy.

Prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego, jako świadczenie finansowe ze stosunku pracy, związane jest z konkretnym zatrudnieniem pracownika - daną umową o pracę. Jeżeli pracownik pozostaje zatrudniony u kilku pracodawców, u każdego z nich może nabyć prawo do trzynastki - pod warunkiem przepracowania wymaganego okresu. W zakresie ustalania uprawnień do tego świadczenia, każdy stosunek pracy traktowany jest odrębnie i z tytułu każdego z nich pracownik ma prawo do świadczeń pracowniczych. Podobnie jest przy zatrudnieniu pracownika na podstawie dwóch umów u jednego pracodawcy.