Zasoby nieruchomości
Definicję legalną zasobu nieruchomości ustawodawca zamieścił w art. 4 pkt 2 u.og.n. Zgodnie z nią termin ten oznacza nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa, gminy, powiatu lub województwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa, gminy, powiatu lub województwa.
Zgodnie z zaprezentowaną definicją wyjaśnia, że zaliczenie nieruchomości do zasobu wymaga, aby któryś z wymienionych podmiotów publicznych był jej właścicielem albo użytkownikiem wieczystym. W przypadku oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste wychodzi ona z zasobu i albo nie wchodzi do innego zasobu (użytkowanie wieczyste na rzecz osoby prywatnej), albo staje się częścią innego zasobu, w zależności od tego, który podmiot (Skarb Państwa, gmina, powiat, województwo) jest użytkownikiem wieczystym.
PRZYKŁAD
Gmina Z zawarła ze Skarbem Państwa umowę użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, na której zamierza wybudować nową siedzibę urzędu gminy. Po zawarciu umowy użytkowania wieczystego nieruchomość wyszła z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa i stała się częścią gminnego zasobu nieruchomości. Następnie gmina zbyła prawo użytkowania wieczystego na rzecz partnera prywatnego wybranego w celu wybudowania i zarządzania nowym budynkiem. W ten sposób nieruchomość wyszła z zasobu nieruchomości gminy i pozostaje poza zasobami nieruchomości podmiotów publicznych, mimo że jest wciąż własnością Skarbu Państwa.
Konstatacje te są bardzo istotne, gdyż kwalifikacja nieruchomości jako elementu zasobu danej JST ma wpływ na zasady gospodarowania taką nieruchomością.
