1. Pomoc społeczna - charakter działalności

Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężania trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Struktura i zadania organów pomocy społecznej wynikają bezpośrednio z ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (dalej: ustawa o pomocy społecznej).

1.1. Organizacja pomocy społecznej

Podstawowym zadaniem pomocy społecznej jest wspieranie pojedynczych osób i rodzin w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia ich niezbędnych potrzeb oraz zapobieganie trudnym sytuacjom życiowym, przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego ich usamodzielnienia oraz integracji ze środowiskiem.

Pomoc społeczna polega w szczególności na:

● przyznawaniu i wypłacaniu przewidzianych ustawą o pomocy społecznej świadczeń,

● pracy socjalnej,

● prowadzeniu i rozwoju niezbędnej infrastruktury socjalnej,

● analizie i ocenie zjawisk rodzących zapotrzebowanie na świadczenia z pomocy społecznej,

● realizacji zadań wynikających z rozeznanych potrzeb społecznych,

● rozwijaniu nowych form pomocy społecznej i samopomocy w ramach zidentyfikowanych potrzeb

- art. 15 ustawy o pomocy społecznej.

Obowiązek zapewnienia realizacji zadań pomocy społecznej spoczywa na jednostkach samorządu terytorialnego oraz na organach administracji rządowej w zakresie ustalonym ustawą o pomocy społecznej. Zakres i tryb organizowania pomocy społecznej zależą jednak od tego, jaka jednostka pomoc taką ma nadzorować. Dodatkowo każda z tych jednostek ma swoje zadania w ramach organizowania i prowadzenia działalności socjalnej, z których musi się wywiązać.