Rachunkowość Budżetowa 20/2002 z 16.10.2002, str. 10
Data publikacji: 03.07.2018
Amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w jednostkach budżetowych - szczególne zasady ewidencjonowania
Środki trwałe, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów, to środki określone w art. 3 ust. 1 pkt 15 znowelizowanej ustawy o rachunkowości oraz środki trwałe stanowiące włas-ność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Środki trwałe (nie stanowią ich inwestycje) to rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż 1 rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki.
BARBARA KOŁODZIEJ
Do środków trwałych zalicza się w myśl art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości:
• nieruchomości (w tym grunty, prawo wieczystego użytkowania gruntu, budowle, budynki, jak również będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego),
• maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy,
• ulepszenia w obcych środkach trwałych,
• inwentarz żywy.
Wyłączono ze środków trwałych np. prawo użytkowania wieczystego gruntu, które zostało nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych na skutek wzrostu cen. Nie podlega ono wówczas amortyzacji i jest zaliczane do grupy inwestycji długoterminowych lub krótkoterminowych, w zależności od przewidywanego przez jednostkę okresu jego wykorzystania.
