Rachunkowość Budżetowa 21/2003 z 01.11.2003, str. 16
Data publikacji: 29.10.2003
Odpowiedzialność odszkodowawcza organów podatkowych
Aby uprawniony mógł domagać się odszkodowania, musi u niego wystąpić szkoda. Pojęcie to nie jest zdefiniowane zarówno w ustawach o obu podatkach dochodowych, jak i w innych ustawach. Przyjmuje się, że szkodą jest każdy uszczerbek w dobrach przez prawo chronionych, z którymi ustawa wiąże powstanie odpowiedzialności odszkodowawczej.
KAZIMIERZ SZCZEPAŃSKI
Odszkodowanie w świetle Ordynacji podatkowej
Przepis art. 260 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa stanowi, że podatnikowi, który poniósł szkodę na skutek wydania decyzji, która następnie została uchylona w wyniku wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności, przysługuje odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę, tzn. stratę w rozumieniu art. 361 § 2 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.
Z zamieszczonych w art. 260 i 261 Ordynacji podatkowej uregulowań wynika, że odpowiedzialność odszkodowawczą oparto na kryterium winy i że ujednolicono sposób dochodzenia szkody poniesionej na skutek wydania decyzji, która następnie została uchylona w wyniku wznowienia postępowania bądź stwierdzenia jej nieważności.
Tryb postępowania odszkodowawczego
W tym zakresie przyjęto administracyjny tryb dochodzenia roszczeń, co oznacza, że najpierw roszczenie o odszkodowanie wnosi się do organu podatkowego, który wydał decyzję z naruszeniem prawa (art. 260 § 1-3 Ordynacji podatkowej).
