Leasing pracowniczy - korzystanie z pracowników tymczasowych

Instytucja „wynajmowania” pracowników (zwana też leasingiem pracowniczym) funkcjonowała także w poprzednio obowiązującym stanie prawnym, tj. przed 1 stycznia 2004 r., aczkolwiek na nieco odmiennych zasadach.

Omawiana forma pośrednictwa pracy od dawna jest stosowana w praktyce, obejmując znaczną liczbę osób kierowanych do zainteresowanych firm, zwłaszcza w sytuacji sezonowego wzrostu produkcji, okresowego zwiększenia zamówień bądź realizacji dodatkowych projektów i związanych z tym potrzeb. Pracownicy tymczasowi są angażowani zazwyczaj do wykonywania prac o charakterze administracyjnym lub biurowym (recepcja, sekretariat, pomoc biurowa, obsługa komputera) oraz prac tzw. okołoprodukcyjnych (magazyny, pakowanie, transport wewnętrzny).

Do 31 grudnia 2003 r. pracownicy tymczasowi byli zatrudniani na podstawie umów cywilnoprawnych. Natomiast obowiązująca obecnie ustawa z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych pozwala pracodawcy (użytkownikowi) na czasowe korzystanie na zasadzie użyczenia z pracownika zatrudnionego przez inny podmiot (tutaj - agencję pracy tymczasowej). Z kolei taki tymczasowy pracownik podlega teraz większej ochronie prawnej (w rozumieniu Kodeksu pracy - jako zatrudniony na podstawie umowy o pracę przez agencję) niż wcześniej - gdy świadczył pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej.