Rachunkowość Budżetowa 19/2004 z 01.10.2004 [dodatek: Rachunkowość w jednostkach kultury, str. 2]
Data publikacji: 26.06.2018
Angażowanie się prywatnych podmiotów w działalność instytucji kultury
Obecny model instytucji kultury, obowiązujący na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, przewiduje ich tworzenie wyłącznie z udziałem podmiotów publicznych, tzn. reprezentujących interesy Skarbu Państwa, organów władzy państwowej lub jednostek samorządu terytorialnego. Instytucja kultury nie może zatem aktualnie zostać powołana do życia np. przez osobę fizyczną, zainteresowaną bieżącym, bezpośrednim prowadzeniem działalności kulturalnej w znaczeniu art. 1 ust. 1 ustawy.
Ograniczenie takie nie oznacza, że inicjatywa prywatnych podmiotów we współczesnym modelu funkcjonowania instytucji kultury została całkowicie przez ustawodawcę wykluczona. Inicjatywa musi być przy tym rozpatrywana w trzech podstawowych przedziałach czasowych, związanych kolejno z tworzeniem, właściwą działalnością i likwidacją instytucji kultury.
Tworzenie instytucji kultury z udziałem prywatnych podmiotów
Na etapie tworzenia instytucji kultury kluczowe znaczenie w omawianym zakresie ma art. 21 ust. 2 ustawy. Stanowi on, iż państwowy lub samorządowy organizator instytucji kultury, uprawniony z mocy wymienionej ustawy do powołania tego rodzaju placówki, może na podstawie umowy zawartej z osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej instytucję kultury utworzyć.
Ustawodawca pozostawia inicjatorom powoływania takich mieszanych instytucji kultury dużą swobodę organizacyjną. Co prawda, istnieją pewne obszary, które muszą się znaleźć w stosownej umowie między prywatnym podmiotem a publicznym organizatorem. Konkretnie -
