Kryteria przyznawania pomocy społecznej

Katalog osób, którym przysługuje prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, jest zawarty w art. 8 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (dalej: ustawa o pomocy społecznej). Aby świadczenie pieniężne przysługiwało, muszą być spełnione równocześnie dwa warunki. Pierwszym jest wystąpienie przynajmniej jednego z następujących powodów:

l sieroctwo,

l bezdomność,

l bezrobocie,

l niepełnosprawność,

l długotrwała lub ciężka choroba,

l przemoc w rodzinie,

l potrzeba ochrony ofiar handlu ludźmi,

l potrzeba ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,

l bezradność w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,

l brak umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej całodobowe placówki opiekuńczo-wychowawcze,

l trudność w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą w Polsce,

l trudność w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,

l alkoholizm lub narkomania,

l zdarzenia losowe i sytuacja kryzysowa,

l klęska żywiołowa lub ekologiczna albo

l inna okoliczność uzasadniająca udzielenie pomocy społecznej.

Drugim warunkiem jest wysokość dochodu. I tak, pomoc może być przyznana:

l osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 477 zł miesięcznie,

l rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 351 zł miesięcznie,

rodzinie, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, tzn. nie przekracza kwoty powstającej przez przemnożenie liczby osób w rodzinie przez kwotę 351 zł (§ 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 24 lipca 2006 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej).