Instytucja rachunku dochodów własnych a wydzielony rachunek - problemy w praktyce

Instytucja rachunku dochodów własnych jednostki budżetowej funkcjonowała do 31 grudnia 2010 r. z możliwością regulowania zobowiązań oraz ściągania należności. Po upływie tego terminu jednostka budżetowa, która miała utworzony rachunek dochodów własnych, powinna przejąć nieściągnięte należności, jak również zobowiązania. Środki pieniężne zgromadzone na wydzielonym rachunku (dochodów), po 31 grudnia 2010 r., należało odprowadzić na rachunek pomocniczy jednostki budżetowej zgodnie z art. 93 ust. 2 pkt 2 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (dalej: ustawa wprowadzająca uofp). Jednocześnie należy zwrócić uwagę na fakt, że na podstawie art. 93 ust. 3 wymienionej ustawy, środki pieniężne przekazane na rachunek pomocniczy mogły być wykorzystane na dotychczasowe cele, które zostały określone i nimi finansowane w ramach dochodów własnych utworzonych na podstawie ustawy z 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (dalej: "stara" uofp). (dalej: JST). Istotną kwestią dla jednostek budżetowych jest regulowanie zobowiązań, gdzie płatności mogły być dokonywane z rachunku dochodów własnych do 31 grudnia 2010 r., po tym terminie zaś nieuregulowane zobowiązania powinna przejąć jednostka budżetowa, przy której był utworzony taki rachunek dochodów własnych. Po 31 grudnia 2010 r. ustawa wprowadzająca uofp nie przewiduje możliwości regulowania przejętych zobowiązań, które zostały zaciągnięte i nieuregulowane przed 31 grudnia 2010 r. przez właściwą jednostkę budżetową z rachunku pomocniczego tej jednostki. Jednostka budżetowa mogła pokrywać wyłącznie zobowiązania bieżące powstałe w 2011 r.