Prawo podatnika do złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Podatnikom posiadającym wątpliwości co do interpretacji i stosowania przepisów prawa podatkowego przysługuje prawo do złożenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Instytucja ta jest w dalszym ciągu niedoceniana przez jednostki sektora finansów publicznych - a posiada tę zaletę, że zastosowanie się do rozwiązań wskazanych w interpretacji chroni jednostkę przed niekorzystnymi skutkami kontroli podatkowych.
Podstawą do wydania indywidualnej interpretacji jest pisemny wniosek osoby zainteresowanej. "Osobą zainteresowaną" jest tu podmiot, którego interesu prawno-podatkowego dotyczy złożony wniosek (zob. wyrok WSA w Gdańsku z 28 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Gd 125/11; patrz: http://administracja3.inforlex.pl). Podmiotem takim może być więc podatnik, płatnik, inkasent, następca prawny, osoba trzecia oraz podmioty potencjalnie nimi będący.
Wniosek składa się na specjalnym formularzu ORD-IN, którego wzór został określony w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie wzoru wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz sposobu uiszczenia opłaty od wniosku. Wniosek może dotyczyć zarówno zaistniałego stanu faktycznego, jak i zdarzeń przyszłych. Wnioskujący ma obowiązek wyczerpująco przedstawić zaistniały stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej tego stanu lub zdarzenia (jest to najważniejsza część wniosku). Wniosek niespełniający tego wymogu pozostawia się bez rozpatrzenia (w sprawie pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie).
