Stosowanie zwolnienia z VAT obejmującego dostawy terenów niezabudowanych
Jedną z częściej dokonywanych czynności przez jednostki sektora finansów publicznych (zwłaszcza przez jednostki samorządu terytorialnego) jest sprzedaż gruntów niezabudowanych. Taka sprzedaż podlega wprawdzie opodatkowaniu VAT, lecz nie zawsze będzie faktycznie opodatkowana. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwolniona jest bowiem dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Do końca marca 2013 r. przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) zwalniał z podatku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Brak definicji "terenów budowlanych" oraz terenów "przeznaczonych pod zabudowę" powodował, że nie było jasne, kiedy należy uznać, że dany grunt należy do takich właśnie kategorii. Wśród organów podatkowych dominowało wówczas stanowisko, że o przeznaczeniu terenów niezabudowanych decyduje:
● po pierwsze - treść miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
● po drugie - treść decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu,
● po trzecie - przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
Stanowisko to było częściowo błędne, ponieważ sądy administracyjne uznawały powszechnie, że w trzeciej kolejności nie decydowało studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, ale treść ewidencji gruntów i budynków (zob. np. wyrok WSA w Olsztynie z 11 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Ol 486/08, wyrok NSA z 23 marca 2010 r., sygn. I FSK 274/09, czy (przede wszystkim) wyrok NSA z 17 stycznia 2011 r., sygn. I FPS 8/10 (patrz: http://administracja3.inforlex.pl).
POTRZEBUJESZ POMOCY?