Obowiązki skarbnika (głównego księgowego) przy zaciąganiu zobowiązań finansowych jednostek sektora finansów publicznych
Księgowy to nazwa powszechnie używana na określenie osoby zajmującej się finansami jednostki lub podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. W zakresie działania jednostek sektora finansów publicznych funkcja księgowego nabiera innego, specyficznego znaczenia. Księgowy to często pracownik działu księgowości w znaczeniu potocznym, kim innym jest natomiast główny księgowy-skarbnik jednostki. W niniejszym artykule skupimy się na podstawowych zadaniach i obowiązkach skarbnika (głównego księgowego jednostki).
Główny księgowy jest skarbnikiem nie tyle jednostki, ile budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Funkcja powierzona mu przez ustawodawcę odróżnia funkcję skarbnika od innych pracowników pionów finansowo-księgowych.
W zakresie pojęć główny księgowy i skarbnik jednostki przepisem porządkującym jest przepis art. 54 ust. 8 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (dalej: uofp), który stanowi, że przepisy dotyczące głównego księgowego stosuje się odpowiednio do:
● głównego księgowego budżetu państwa,
● głównego księgowego części budżetowej,
● skarbnika (głównego księgowego budżetu jednostki samorządu terytorialnego).
Podstawa prawna działania głównego księgowego/skarbnika
Status prawny i wymagania przewidziane dla głównego księgowego jednostki sektora finansów publicznych określają przepisy ustawy o finansach publicznych. Główny księgowy w jednostkach sektora finansów publicznych jest pracownikiem samorządowym, mają więc do niego zastosowanie regulacje ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych. W innych jednostkach sektora finansów publicznych stosuje się właściwe przepisy ustaw o pracownikach urzędów państwowych i służbie cywilnej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?