Podstawowe zasady obliczania i wypłacania trzynastki
Trzynastka jest świadczeniem wynikającym z rzeczywistego przepracowania na rzecz danego pracodawcy określonego czasu w ciągu roku kalendarzowego, a nie tylko pozostawania w zatrudnieniu. Sposób ustalania jej wysokości także nie jest powiązany ze wszystkimi świadczeniami, które pracownik otrzymuje ze stosunku pracy.
Dodatkowe wynagrodzenie roczne (tzw. trzynastka) przysługuje pracownikom jednostek sfery budżetowej, czyli pracownikom:
l państwowych jednostek sfery budżetowej, dla których środki na wynagrodzenia są kształtowane na podstawie odrębnej ustawy,
l zatrudnionych w urzędach organów władzy publicznej, kontroli, ochrony prawa, sądach i trybunałach, wymienionych w art. 121 ust. 2 ustawy z 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz.U. nr 249, poz. 2104),
l samorządowych jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w wyżej wskazanej ustawie,
l biur poselskich, senatorskich lub poselsko-senatorskich oraz klubów, kół albo zespołów parlamentarnych.
Warto zwrócić uwagę na to, że przepisów ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. nr 160, poz. 1080 z późn. zm.) nie stosuje się do osób wymienionych w art. 2 ustawy z 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. nr 20, poz. 101 z późn. zm.).
