Budowa zjazdu z drogi publicznej
Niespójne przepisy powodują, że inwestorzy nadal mają wątpliwości dotyczące właściwości organów i wymaganej dokumentacji w sprawach pozwoleń na budowę zjazdów z dróg publicznych. Rozwiązanie tego problemu zależy m.in. od samorządów.
W obowiązujących przepisach relacje drogi do zjazdu traktowane są w różny sposób. W ustawie z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (dalej: Prawo budowlane), zarówno droga, jak i zjazd traktowane są jako "obiekt liniowy", przez który należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami. Wśród kategorii obiektów budowlanych zjazdy zostały umieszczone w grupie IV pod nazwą "elementy dróg publicznych i kolejowych dróg szynowych, jak: skrzyżowania i węzły, wjazdy, zjazdy, przejazdy, perony, rampy". Natomiast w ustawie z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (dalej: u.d.p.), droga określona jest jako "budowla wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiąca całość techniczno-użytkową, przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowana w pasie drogowym". A zjazd to "połączenie drogi publicznej z nieruchomością położoną przy drodze, stanowiące miejsce dostępu do drogi publicznej w rozumieniu przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym", które to dostęp do drogi publicznej dzielą na bezpośredni albo pośredni (poprzez drogę wewnętrzną lub ustanowienie odpowiedniej służebności drogowej). Z punktu widzenia przepisów Prawa budowlanego można więc zjazd zakwalifikować jako element drogi. Natomiast u.d.p. zjazd pozostawia w grupie elementów odrębnych niż droga (pas drogowy).
