Znaczenie dokładnych warunków zabudowy
Prawidłowe określenie warunków zabudowy umożliwia realizację podstawowego celu regulacji planistycznych, jakim jest zachowanie ładu przestrzennego. Prawidłowość ta powinna w praktyce polegać na takim opisaniu poszczególnych dopuszczalnych parametrów nowej zabudowy, aby mający powstać obiekt budowlany nie mógł odbiegać od zabudowy na działkach sąsiednich. Cel ten w świetle najnowszego orzecznictwa może zostać osiągnięty przez precyzyjne określanie parametrów zabudowy przez organ wydający decyzję o warunkach zabudowy.
Parametry zabudowy powinny zostać wskazane w załączniku do wydawanej przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) decyzji o warunkach zabudowy (dalej: WZ) Załącznik ten stanowi integralną część wydanej decyzji i tradycyjnie oznaczany jest jako załącznik nr 1. W świetle art. 61 ust. 7 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej u.p.z.p.) wójt określa następujące parametry nowej zabudowy: linia zabudowy, wielkość powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki albo terenu (tzw. parametry urbanistyczne) oraz szerokość elewacji frontowej, wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki oraz geometria dachu (tzw. parametry architektoniczne).
