Zgodność założeń planu transportowego z istniejącymi opracowaniami planistycznymi
Plan transportowy jest dokumentem planistycznym sporządzanym przez samorządy miast i powiatów lub ich związki, którego podstawowym celem jest organizacja sieci przewozów o charakterze użyteczności publicznej. Dokument ten, podobnie jak inne opracowywane plany, musi uwzględniać zapisy podobnych planów wyższego rzędu, a także ustalenia innych dokumentów strategicznych i planistycznych sporządzanych na szczeblu krajowym, wojewódzkim i gminnym.
Lista dokumentów wskazanych do obligatoryjnego uwzględnienia przez lokalne plany transportowe nie jest zamknięta, ale ustawa z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (dalej: u.p.t.z.) nakazuje przy opracowywaniu projektu planu uwzględnić w szczególności stan zagospodarowania przestrzennego i ustalenia następujących dokumentów wymienionych w ustawie z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: u.p.z.p.):
1) koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju,
2) planu zagospodarowania przestrzennego województwa,
3) studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (SUiKZP),
4) miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (MPZP).
Zgodność zapisów planu transportowego z tymi dokumentami rozumiana jest jako brak konfliktów z nimi i umożliwia wspieranie polityki przestrzennej na wszystkich szczeblach. Plany transportowe są zgodne z planowaniem przestrzennym na poziomie województwa i kraju wówczas, gdy nie zawierają założeń sprzecznych z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju i planami wojewódzkimi. Natomiast w stosunku do lokalnych dokumentów planistycznych plan transportowy nie tylko musi pozostać w zgodzie, lecz także maksymalnie wykorzystać dostarczane przez nie informacje. Uwzględnienie zapisów SUiKZP oraz MPZP w planie transportowym jest niezbędne do planowania przewozów o charakterze użyteczności publicznej, a przede wszystkim wyznaczenia kierunków rozwoju publicznego transportu zbiorowego w przyszłości.
