Pozwolenie na budowę po stwierdzeniu nieważności planu miejscowego
Wydawane przez organy administracji architektoniczno-budowlanej decyzje o pozwoleniu na budowę stanowią podstawę do zgodnego z prawem rozpoczęcia i przeprowadzenia inwestycji budowlanej. Praktyczny problem, także dla organu, który wydał decyzję, może powstać, gdy z obrotu prawnego usunięty zostanie akt planistyczny będący podstawą decyzji o pozwoleniu na budowę.
We wszczętym przez inwestora postępowaniu o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę starosta (lub prezydent miasta na prawach powiatu) bada zgodność przedłożonego projektu budowlanego z właściwym aktem planistycznym. Konkretnie, zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (dalej: Prawo budowlane), organ sprawdza zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu - z ostateczną decyzją o warunkach zabudowy. Brak zarówno planu miejscowego, jak i decyzji o warunkach zabudowy niweczy możliwość wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Podobnie stwierdzenie na etapie postępowania wyjaśniającego niezgodności projektu budowlanego z planem miejscowym lub decyzją o warunkach zabudowy uzasadnia wydanie decyzji negatywnej dla inwestora.
