Delegacja uprawnień i wyłączenie organu w postępowaniu podatkowym
Zagadnienie delegacji uprawnień i wyłączenia organu reguluje kilka aktów prawnych. O tym, który z nich zastosować, decyduje rodzaj sprawy. W przypadku decyzji związanych z postępowaniem podatkowym podstawą prawną będzie zawsze Ordynacja podatkowa.
W podstawowych jednostkach samorządu terytorialnego, jakimi są gminy (zarówno miejskie, jak i wiejskie), ich reprezentację na zewnątrz oraz kierowanie bieżącymi sprawami zapewnia organ o charakterze wykonawczym, jakim jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta (dalej: wójt). Przynależne mu zadania wykonuje za pomocą urzędu gminy, natomiast poszczególne sprawy, które wynikają z dwustronnych relacji danej gminy z jej mieszkańcami, są załatwiane przez organ poprzez wydawanie decyzji. Ponieważ każda gmina ma tylko jeden organ wykonawczy, w celu zapewnienia ciągłości wykonywania zadań o charakterze publicznym, przewidziano w art. 39 ust. 2 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.) możliwość delegowania przez wójta uprawnień do wydawania decyzji na swoich zastępców lub innych pracowników urzędu gminy. W przypadku przekazania takich uprawnień decyzja wydana przez określonego pracownika jest traktowana tak, jakby była wydana przez wójta (pracownik podpisujący decyzję jest zobowiązany do użycia pieczątki służbowej wskazującej na jego działanie na podstawie udzielonego upoważnienia).
