Prawa użytkownika wieczystego przy aktualizacji opłat
Użytkownicy wieczyści często nie zgadzają się na wynikający z aktualizacji wartości nieruchomości wzrost opłaty rocznej. Odwołują się wtedy do SKO z wnioskiem o uznanie, że nowa wysokość opłaty jest nieuzasadniona. Jednak to niejedyne prawo użytkownika wieczystego.
Użytkowanie wieczyste, jako forma korzystania z nieruchomej rzeczy cudzej, pojawiła się w polskim systemie prawnym w ustawie z 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach, która weszła w życie 22 października 1961 r. Nie była to jednak instytucja całkiem nowa. We wcześniejszym ustawodawstwie występowało wiele podobnych form długotrwałego dysponowania nieruchomościami, zwłaszcza na cele budowlane, takich jak wieczysta dzierżawa, prawo zabudowy i własność czasowa. Samo użytkowanie wieczyste uznawane jest za efekt wieloletnich poszukiwań najbardziej odpowiedniej formy dysponowania nieruchomościami państwowymi przez osoby fizyczne oraz inne niepaństwowe podmioty. Co więcej, źródeł użytkowania wieczystego upatruje się w starożytności, a konkretnie w wywodzącej się z prawa rzymskiego emfiteuzie. Ponadto, wbrew niektórym twierdzeniom, nie jest to prawo specyficzne dla Polski. Po pierwsze, ze względu na swoje pierwowzory sięgające czasów starożytnych, po drugie, ze względu na fakt występowania podobnych instytucji w nowożytnych systemach prawnych innych państw. Przykładami mogą być dzierżawa wieczysta i dzierżawa w celu zabudowy, znana we francuskim systemie prawnym, oraz prawo zabudowy znane prawu niemieckiemu.
POTRZEBUJESZ POMOCY?