Nowe zasady ochrony krajobrazu

Przyjęty 20 marca br. przez Sejm pakiet krajobrazowy, czyli ustawa o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu (dalej: ustawa krajobrazowa), jest próbą odpowiedzi na postępującą wciąż degradację otaczającego krajobrazu oraz wdrożenia ratyfikowanej przez Polskę 2 czerwca 2004 r. Europejskiej Konwencji Krajobrazowej. Powstał on z inicjatywy prezydenta RP Bronisława Komorowskiego już dwa lata temu, a do Sejmu trafił 1 lipca 2013 r. Prawie rok trzeba było czekać, aż swoje stanowisko w tej sprawie przedstawi rząd.

Oczywiście przyjęcie przez Sejm ustawy krajobrazowej nie kończy prac nad nowymi przepisami. Trafiła ona teraz do Senatu RP, który jeszcze w kwietniu br. ma się nią zająć.

Główny ciężar przewidzianych w ustawie krajobrazowej zmian w prawie skierowano do ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: u.p.z.p.). To, moim zdaniem, chybiony pomysł, gdyż u.p.z.p. jest powszechnie krytykowanym i nieskutecznym narzędziem prawnym. To właśnie ją uważa się za odpowiedzialną za obecny, chaotyczny kształt otaczającej nas przestrzeni. Wprowadzanie nowych unormowań o charakterze zasad szczególnych może się, niestety, okazać posunięciem ryzykownym i nieodnoszącym zamierzonych efektów. Podobnie jak skupianie się na jednym z elementów zaśmiecających krajobraz, tzn. reklamach.