Zarządzanie drogami w miastach na prawach powiatu
Rozdzielenie funkcji właściciela i zarządcy drogi w miastach na prawach powiatu komplikuje problem przejmowania nieruchomości pod drogi publiczne, zwłaszcza krajowe i wojewódzkie. Dlatego ustawodawca powinien zastanowić się nad połączeniem obu funkcji.
Zarządcą dróg krajowych jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA), dróg wojewódzkich - zarząd województwa, powiatowych - zarząd powiatu, zaś gminnych wójt, burmistrz albo prezydent miasta (art. 19 ust. 2 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych; dalej: u.d.p.). Od reguły tej jest kilka wyjątków. Jednym z nich jest art. 19 ust. 5, który stanowi, że w granicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest prezydent miasta. Uzasadnieniem wprowadzenia tego wyjątku było skoncentrowanie zadań należących do zarządcy drogi w kompetencji jednego organu, w obrębie większych miast, w celu usprawnienia i zunifikowania ich finansowania i realizacji. Przepis miał też dodatkowe uzasadnienie w czasach, gdy miasta na prawach powiatu otrzymywały tzw. subwencję drogową. Wraz z jej likwidacją uzasadnienie to stało się nieaktualne i zapoczątkowało wiele komplikacji związanych z utrzymaniem w wymaganym standardzie i jakości odcinków dróg krajowych przebiegających przez miasta na prawach powiatu.
