Postępowanie nadzorcze wojewody wobec aktów prawa miejscowego
Wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego jest wyrazem wyłącznie stosowania przepisów ustrojowych regulujących wewnętrzną sferę działania administracji. Jeżeli w ramach postępowania nadzorczego stwierdzono nieważność aktu prawa miejscowego, to z uzasadnienia prawnego powinna wynikać sprzeczność z prawem w istotnym zakresie postanowień zawartych w ocenianej uchwale.
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.), wójt (burmistrz, prezydent miasta) zobowiązany jest do przedłożenia wojewodzie uchwały rady gminy w ciągu siedmiu dni od dnia jej podjęcia. W przypadku aktów ustanawiających przepisy porządkowe termin ten wynosi dwa dni od ich ustanowienia. W tych samych terminach odpowiedni organ JST powinien przekazać uchwałę regionalnej izbie obrachunkowej, jeżeli ze względu na materię regulacji podlega ona nadzorowi izby. Analogiczny obowiązek został nałożony odpowiednio na starostę co do uchwał rady powiatu na podstawie art. 78 ust. 1 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatu oraz na marszałka województwa co do uchwał sejmiku województwa na podstawie art. 81 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa.
Z orzecznictwa
Przepisy samorządowe nie przewidują, że kompetencję do przekazania organowi nadzoru ocenianego aktu ma wyłącznie organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego. Akt może zostać przekazany przez zastępcę organu, np. przez zastępcę marszałka województwa.
