Nadpłata w podatkach lokalnych
Kwestie powstawania i zwroty nadpłaty w zależnościach podatkowych, również podatkach lokalnych, wciąż budzą w praktyce wątpliwości. Problemem jest zwłaszcza wskazanie sytuacji, w których następuje określenie, a w których stwierdzenie wystąpienia nadpłaty.
Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia nadpłaty ani w ustawie z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (dalej: o.p.), ani w ustawach regulujących konstrukcje poszczególnych podatków. Zdecydował się jedynie na wskazanie (w art. 72 o.p.) kwot, które należy uznać (traktować) jako nadpłatę. Są to kwoty:
● nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku,
● podatku pobranego przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej niż należna (np. w zakresie pobieranych zaliczek na podatek dochodowy z tytułu wypłacanych pracownikom wynagrodzeń),
● zapłacone przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w wydanej decyzji o ich odpowiedzialności kwoty do zapłaty określono nienależnie lub w wysokości wyższej niż należna (np. inkasent opłaty targowej, który pobrał opłatę w wysokości 1 tys. zł, a organ podatkowy wydaje decyzję o jego odpowiedzialności w zakresie kwoty 1,2 tys. zł),
● zobowiązań uregulowanych przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeśli w decyzji o ich odpowiedzialności lub w decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy kwoty zobowiązań do zapłaty określono nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?