Zasady lokalizacji zabudowy zagrodowej
Jednym z typów zabudowy traktowanej przez prawo wyjątkowo jest zabudowa zagrodowa. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego posiada ona specjalne przywileje dotyczące możliwości lokalizacji takich budynków względem innych rodzajów zabudowy. Jednak niespójność definicji takiej zabudowy utrudnia samorządom wydawanie dla niej decyzji lokalizacyjnych.
Zasady ogólne przewidują, że zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, niestanowiących celu publicznego, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymagają ustalenia, w drodze decyzji administracyjnej, warunków zabudowy (art. 59 w związku z art. 4 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym; dalej: u.p.z.p.). Realizacja zabudowy zagrodowej rządzi się jednak zupełnie innymi regułami.
Decyzja WZ dla zabudowy zagrodowej
Wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (decyzja WZ) może nastąpić wyłącznie w przypadku spełnienia łącznie następujących warunków (art. 61 ust. 1 u.p.z.p.):
● co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu (tzw. zasada dobrego sąsiedztwa),
POTRZEBUJESZ POMOCY?