Jakie warunki musi spełnić dostęp inwestycji do drogi publicznej
Dostęp terenu inwestycji do drogi publicznej to jeden z podstawowych warunków, aby możliwa była realizacja planowanego zamierzenia na podstawie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Procedura badania takiego dostępu zależy od jego rodzaju.
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (dalej: m.p.z.p.) realizacja inwestycji wymaga ustalenia w drodze decyzji warunków zabudowy i zagospodarowania terenu (dalej: decyzja WZ; art. 4 ust. ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, dalej: u.p.z.p.). Jednym z warunków uzyskania decyzji WZ jest dostęp terenu inwestycji do drogi publicznej (art. 61 ust. 1 pkt 2 u.p.z.p.). Ustawodawca dość precyzyjnie określił, co należy rozumieć przez dostęp do drogi publicznej: jest to bezpośredni dostęp do tej drogi albo dostęp do niej przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogowej (art. 2 pkt 14 u.p.z.p.) bez określenia parametrów technicznych takiego dojazdu (por. wyrok NSA z 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt II OSK 2246/13).
