Prawo organizacji pozarządowej do wniesienia skargi indywidualnej do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Organizacje pozarządowe należą do kręgu podmiotów, którym przysługuje prawo do wniesienia skargi indywidualnej do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Uprawnienie to jest obecnie postrzegane jako jeden z podstawowych elementów strasburskiego systemu ochrony. Skargi indywidualne stały się w ostatnim czasie najważniejszą procedurą przed Trybunałem. Całkowicie zdominowały one liczbowo wszystkie inne procedury. Warto zatem wiedzieć, jakie są zasady dotyczące wnoszenia takich skarg przez organizacje pozarządowe.
Prawo do wniesienia skargi indywidualnej do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (dalej: Trybunał) to uprawnienie do wszczęcia postępowania przed Trybunałem w celu ochrony praw i wolności określonych w Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (dalej: Konwencja). Zgodnie z art. 34 Konwencji, Trybunał może przyjmować skargi każdej osoby, organizacji pozarządowej lub grupy jednostek, która uważa, że stała się ofiarą naruszenia przez jedną z Wysokich Układających się Stron praw zawartych w Konwencji lub jej protokołach.
Rewolucyjność skargi indywidualnej polega na tym, że stawia ona organizację pozarządową na równi z państwem - pozwalając dochodzić poszanowania swoich praw zagwarantowanych w Konwencji na forum międzynarodowym. Co więcej, Konwencja nie wymaga, aby organizacja wnosząca skargę była zarejestrowana w państwie, przeciwko któremu kierowana jest skarga.
Aby skorzystać z prawa do skargi indywidualnej, konieczne jest spełnienie dwóch warunków:
1) wnosząca skargę organizacja musi zostać uznana za "organizację pozarządową", w rozumieniu art. 34 Konwencji,
2) skarżąca organizacja ma obowiązek uprawdopodobnić, że jest ofiarą naruszenia jednego z praw lub wolności konwencyjnych.
Dodatkowo art. 34 Konwencji nakłada na państwo obowiązek powstrzymania się od wszelkich działań, które utrudniałyby skuteczne korzystanie z prawa do skargi indywidualnej.
