Wspólnotowy znak ekologiczny - „zielona stokrotka”

Podstawową zasadą Unii Europejskiej w zakresie środowiska i biznesu jest „zrównoważony rozwój”. Pojęcie zrównoważonego rozwoju (z ang. sustainable development) nazywane także ekorozwojem w swoim praktycznym wymiarze oznacza:

a) długotrwałe wykorzystanie odnawialnych zasobów naturalnych,

b) efektywną eksploatację nieodnawialnych źródeł energii,

c) utrzymanie stabilności procesów ekologicznych i ekosystemów,

d) ochronę różnorodności genetycznej oraz ogólną ochronę przyrody,

e) zachowanie i polepszenie stanu zdrowia ludzi, bezpieczeństwo pracy i dobrobytu¹.

Pojęcie zrównoważonego rozwoju zostało sformułowane na III Sesji Zarządzającej Programu Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych (UNEP) w 1975 roku. Zwycięski pochód tej idei jest wiązany ściśle z powołaniem w roku 1983 przez Zgromadzenie Ogólne ONZ Światowej Komisji ds. Środowiska i Rozwoju. Na jej czele stanęła premier Norwegii Gro Harlem Brundtland. W skład komisji weszły w połowie osoby z krajów rozwijających się i w połowie z rozwiniętych - politycy, naukowcy, przedstawiciele organizacji pozarządowych. Przyjęto, iż osoby wchodzące w skład Komisji reprezentują swoje własne poglądy, co umożliwiło swobodniejszą wymianę myśli, jak też podjęcie szerszego spektrum zagadnień².

Znaczenie „zrównoważonego rozwoju” zostało potwierdzone również w Szóstym programie działania Wspólnot w dziedzinie ochrony środowiska - obejmującym lata 2001-2010. Nosi on nazwę „Nasza Przyszłość, Nasz Wybór”³.

Zrównoważony rozwój to w ujęciu cząstkowym między innymi zrównoważona produkcja i zrównoważona konsumpcja. Ta ostatnia możliwa jest jedynie w sytuacji wysokiego poziomu świadomości ekologicznej ze strony konsumentów. Jednym z przejawów „docierania do świadomości” poszczególnych jednostek potrzeby i znaczenia wyborów ekologicznych na każdym etapie naszego funkcjonowania jest opatrywanie produktów przyjaznych dla środowiska specjalnymi logami zwanymi ekoznakami, ekoetykietami, certyfikatami środowiskowymi (z angielskiego - ).