Dyrektywa 94/25/WE („dyrektywa o rekreacyjnych jednostkach pływających” - RCD) określiła wymagania, jakie należy spełnić w zakresie projektowania i budowy rekreacyjnych jednostek pływających, aby umożliwić swobodny obrót tymi produktami na rynku wewnętrznym. RCD została następnie zmieniona dyrektywą 2002/44/WE, która określiła limity emisji hałasu i spalin, z jakimi jednostki pływające muszą być zgodne, aby swobodny dostęp tych produktów do rynków w UE był zagwarantowany.

Artykuł 2 dyrektywy 2003/44/WE nałożył na Komisję obowiązek przedłożenia do końca 2006 r. „sprawozdania w sprawie możliwości dalszej poprawy właściwości silników dotyczących środowiska naturalnego i między innymi rozważenia potrzeby rewizji kategorii konstrukcyjnych łodzi” oraz do końca 2007 r. wniosków Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Zobowiązano także Komisję, aby we wnioskach uwzględniła następujące elementy:

a) potrzebę dalszego zmniejszenia emisji zanieczyszczeń powietrza i emisji hałasu w celu spełnienia wymagań w zakresie ochrony środowiska naturalnego;

b) możliwe korzyści systemu „zgodności praktycznej”;

c) dostępność opłacalnych technik kontroli emisji;

d) potrzebę zmniejszenia parowania i rozlewania paliwa;

e) możliwość uzgodnienia norm międzynarodowych w zakresie emisji spalin i hałasu;

f) możliwe uproszczenia systemu procedur oceny zgodności.

Jak podano w komunikacie^*, Komisja podjęła następujące działania:

1) inwentaryzację, polegającą na sporządzeniu dokładnego spisu i dokonaniu oceny porównawczej aktualnego stanu i rozwoju sytuacji w dziedzinie technologii i prawodawstwa na świecie w zakresie wpływu silników rekreacyjnych jednostek pływających na środowisko naturalne; w wyniku tego działania określono cztery możliwe warianty dalszego obniżenia limitów emisji spalin oraz dokonano szczegółowego odniesienia do wspomnianych wyżej elementów a-f;