Dotacje podlegające zwrotowi

Wykorzystanie dotacji następuje przez zapłatę za zrealizowane zadania, na które dotacja była udzielona, a jeśli odrębne przepisy stanowią o sposobie udzielenia i rozliczenia dotacji, wykorzystanie następuje przez realizację celów wskazanych w tych przepisach (art. 168 ust. 4 i 5 uofp). Przywołany zapis definiuje zagadnienie dotyczące wykorzystania dotacji jako zapłaty za zadania, na które jej udzielono, co w praktyce oznacza, że żadnego wydatku poniesionego przed datą zawarcia umowy i refundowanego ze środków publicznych przekazanych beneficjentowi po jej spisaniu, a także wydatku dokonanego po okresie obowiązywania umowy - nie można uznać za "zapłatę za zadanie". W takim znaczeniu wykorzystanie dotacji celowej zamknięte jest w ramach czasowych wyznaczonych umową: począwszy od daty jej zawarcia (lub określonej w umowie jako początek realizacji zadania) oraz kończąc na dacie wyznaczonej na zakończenie realizacji zadania albo w określonym w umowie ostatecznym terminie poniesienia wydatków ze środków publicznych. Dlatego często podejmowane przez podmioty korzystające z dotacji próby polegające na przedkładaniu do rozliczenia tych środków publicznych dowodów stwierdzających poniesienie wydatków przed zawarciem umowy (z własnych środków) i sfinansowanych poprzez ich refundację albo dokonywania wydatków po terminie wyznaczonym w umowie należy traktować jako wykorzystanie dotacji niezgodnie z przeznaczeniem.

Zwrotowi do budżetu dysponenta środków publicznych podlegają dotacje:

1) niewykorzystane;

2) wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem;

3) pobrane:

● nienależnie, tj. udzielone bez podstawy prawnej,

● w nadmiernej wysokości, tj. otrzymane z budżetu organu administracji publicznej w wysokości wyższej niż określona w odrębnych przepisach, umowie lub wyższej niż niezbędna na dofinansowanie lub finansowanie dotowanego zadania.