Część I.
Leasing w podatkach
WSTĘP
Umowy leasingu pojawiły się na naszym rynku wraz z początkiem transformacji we wczesnych latach 90., wzbudzając początkowo dużą nieufność organów podatkowych. Okres ten szczęśliwie przedsiębiorcy mają już za sobą, wciąż jednak na gruncie podatkowym istnieje wiele niejasności związanych z umowami leasingu. Niniejsza publikacja stanowi kompilację najczęściej pojawiających się problemów i wątpliwości wraz z ich rozwiązaniami.
Opracowanie zostało podzielone na trzy zasadnicze części tematyczne dotyczące odpowiednio leasingu operacyjnego, leasingu finansowego oraz leasingu gruntów, czyli „podatkowych typów leasingu”. W ramach każdego rozdziału poszczególne tematy są omówione na przykładach, a tam, gdzie jest to możliwe, przytoczono także interpretacje organów podatkowych lub wyroki sądów administracyjnych. Po omówieniu każdej części pod kątem podatkowym, przedstawiono także skutki leasingu w rachunkowości. Część pierwsza dotyczy leasingu operacyjnego. Znajdą w niej Państwo pełne omówienie tej problematyki. W częściach dotyczących leasingu finansowego oraz leasingu gruntów znajdują się omówienia tylko specyficznych dla nich zagadnień, zaś w kwestiach rozwiązanych identycznie jak w przypadku leasingu operacyjnego znajdą Państwo odesłanie do rozdziału pierwszego. Innymi słowy część pierwsza jest podstawowa co do zasady, natomiast dwie pozostałe grupują tylko specyficzne dla nich zagadnienia.
Mamy nadzieję, iż taki sposób przedstawienia tematu zwiększy czytelność opracowania. Proponujemy także zapoznać się z definicjami poszczególnych typów leasingu. Potoczne rozumienie nazw bywa inne niż ustawowe. Inaczej też np. pojęcie leasingu finansowego może rozumieć „podatkowiec” i księgowy. Może to spowodować błędy i w rezultacie przykre konsekwencje.
Warto jeszcze wspomnieć, że wykorzystywane w poniższym opracowaniu terminy leasing operacyjny i leasing finansowy nie są (co może się wydać zaskakujące) terminami ustawowymi. Tym niemniej ich użycie jest powszechne i nie budzi wątpliwości - bardzo często pojawiają się w języku prawniczym we wszelkiego rodzaju opracowaniach, komentarzach oraz interpretacjach organów podatkowych, w związku z czym stosowane są także w poniższym opracowaniu. Podobnie ustawa nie używa szeroko rozpowszechnionych (i jak najbardziej prawidłowych) terminów „leasingodawca” i „leasingobiorca” posługując się terminami „finansujący” oraz „korzystający”. W niniejszym tekście są one często używane zamiennie.
