Rozliczanie działań reklamowych i marketingowych w podatkach dochodowych

Rozdział I

Sławomir Biliński

konsultant podatkowy

Wydatki poniesione na reklamę stanowią w całości koszt uzyskania przychodu zarówno u osób fizycznych, jak i prawnych (art. 23 ust. 1 pkt 23 updof i art. 16 ust. 1 pkt 28 updop). Należy jednak podkreślić, że nie każdy wydatek, określany przez podatników jako reklamowy, będzie mógł być uznany za koszt podatkowy. Tak jak i inne wydatki, wydatki reklamowe mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeżeli zostały poniesione w celu osiągania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła tych przychodów. To na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Przykładowo, przedsiębiorcy często próbują zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na cele osobiste powiązane z własnymi potrzebami i zainteresowaniami (np. osobiste ubrania). Jako uzasadnienie podają właśnie funkcje reklamowe i reprezentacyjne wydatku. Trzeba stwierdzić, że organy podatkowe bardzo często kwestionują takie wydatki jako koszt. Są jednak od tego wyjątki.

Przykład

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów ciesielskich i stolarskich dla budownictwa. Na potrzeby reklamy i promocji firmy zakupiono czterokołowy motor (quad). Podatnik argumentował, że zamierza rozpowszechniać wizerunek firmy poprzez udział zawodnika w zawodach w Polsce i w krajach Unii Europejskiej. Dzięki reklamom umieszczonym na quadzie i stroju zawodnika, banerom reklamowym i ulotkom dystrybuowanym podczas zawodów firma zainteresuje swoimi wyrobami potencjalnych odbiorców. Pojazd zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych. W sezonie, na czas zawodów, quad na podstawie umowy użyczenia zostanie przekazany zawodnikowi - który jest synem właściciela. Nie jest on zarejestrowany w firmie. Quad został wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

W opisywanej sytuacji organ podatkowy uznał, że quad nie spełnia definicji środka trwałego, nie jest bowiem wykorzystywany na potrzeby związane z działalnością gospodarczą podatnika. Tym samym brakuje podstaw do zaliczenia wydatków związanych zarówno z zakupem, jak i z amortyzacją quadu oraz przyczepy do kosztów uzyskania przychodów. Również wydatki na zakup stroju nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów nie będą też wydatki związane z eksploatacją powyższego pojazdu oraz koszty wyżywienia zawodnika podczas zawodów. Jedynie wydatki poniesione na wykonanie reklamy na pojeździe, na stroju zawodnika oraz banerach reklamowych stanowić będą koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z reklamą, a zatem związane z przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej działalności (oprac. na podstawie interpretacji dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 31 marca 2008 r., sygn. ITPB1/415-18/08/PSZ). Korzystniejszym rozwiązaniem dla podatnika byłoby tu podpisanie umowy sponsorskiej (zob. rodział V pkt 15).